......و

.و.......

.......و

.....

بی.....

.......

لعن....

وضو گرفته ام از بهت ماجرا بنویسم

قلم به خون زده ام تا که از منا بنویسم

 

به استخاره نشستم که ابتدای غزل را

ز مانده ها بسرایم ؟ ز رفته ها بنویسم ؟

 

نه عمر نوح نه برگ درختهای جهان هست

بگو که داغ دلم را کی و کجا بنویسم ؟

 

مصیبت «عطش»و «میهمان ‌ کشی » و «ستم »را

سه مرثیه‌ست که باید جدا جدا بنویسم

 

چگونه آمدنت را به جای سر در خانه

به خط اشک به سردی سنگها بنویسم ؟

 

چگونه قصه ی مهمان کشی سنگدلان را

به پای قسمت و تقدیر یا قضا بنویسم ؟

 

منا که برف نمی آید این سپیدی مرگ است

چه سان زمرگ رفیقان با صفا بنویسم ؟

 

خبر زتشنگی حاجیان رسید و دلم گفت :

خوش است یک دو خطی هم ز کربلا بنویسم :

 

نمانده چاره به جز اینکه از برادر و خواهر

یکی به بند و یکی روی نیزه ها بنویسم

 

نمانده چاره به جز گفتن از اسیر سه ساله

چه را ز ناله ی زنجیر و زخم پا بنویسم

 

به روضه خوان محل گفته ام غروب بیا تا

تو از خرابه بخوانی...من از منا بنویسم ....

ش....

یک زمان، کوچه ی بنی هاشم!
یک زمان، بسته، راه های مِناست…
قتل مظلوم، در شلوغی ها …
راه بستن، تخصص اینهاست!!

*****************************

خروش پشت خروش و سپاه پشت سپاه
سپاه میرسد از هر طرف به محضر شاه

صدای غرّش شیران اگر بلند شود
زبان کرکس و روباه میشود کوتاه

تمام راهزنان خلیج می‌سوزند
به «حَرّ نار» جهنّم، به تیغ آتش آه

به جان فاطمه سوگند، جان به در نبرد
ز دست شعله‌ی آتش کسی به مخزن کاه

سقوط میکند آل سعود، خیلی زود ..
به تیغ هیمنه‌ی لشکر ولایت‌خواه

به روی پرچم لشکر نوشته خواهد شد
«فدائیان حسن، راهیان بیت الله»

.. و روی گنبد خضراء، دیده خواهد شد
محرّم و صفر و فاطمیّه رخت سیاه

فراز مأذنه های مدینه می پیچد
نوای «أشهد أن علی ولیّ الله»

افسوس

امروز میخواهم برای تمام خانواده های باز مانده که حاجیان مثل گل و پاک

خود رو از دست دادند دعا کنم خدایا صبر بسیار به تمام بازماندگان عطا

کن و این حاجیان را غرق رحمت کن,,,,,نمیدونم الان خانواده هاشون,

پدر ها و مادر هاشون و فرزندان و خواهران و برادرانشان که منتظر

بازگشت آنها بودن چه حالی دارن اما میدونم حالشون خوب نیست,برای

صبر خانواده ها دعا کنید و یک فاتحه برای تمام انسانهای خفته در خاک 

باالاخص حاجیان قراعت کنید