حضرت رضا(ع)خود به پیشواز او می رود
در زمان سابق وقتى مصیبت و گرفتارى به یک نفر یا عدهّ اى وارد مى شد، مثل الآن بى تفاوت نبودند که آن بلا را فقط براى مبتلایان بدانند و هیچ همدردى نکنند، بلکه گرفتارى و بلا را براى همه مى دانستند و همه براى برطرف شدن آن در فکر گرفتن مجلس دعا و ختم بودند آقایى مى گفت: ختم بسیار خوبى براى رفع گرفتارى هاى شیعه سراغ دارم، و آن اشتغال به علم فقه آل محمّد (صلوات اللّه علیهم اجمعین ) است، این بزرگترین ختم و توسّل به آن هاست زمانى که هشت نفر از علما و دو سه نفر از خطبا را در زمان رضا پهلوى دست بسته به زندان بردند و معلوم نبود که چه بلایى به سر آن ها خواهند آورد، و آن ها سه روز در بازداشتگاه حیران بودند. در حالى که همه مشغول گریه و زارى و توسل و دعا بودند، یکى از آنها مى گوید : سیّدیونس اردبیلى ـ رحمه اللّه ـ نیز در میان ما بود، ولى هیچ اضطرابى نداشت و با آرامش خاطر مشغول مطالعه ى کتاب جواهر بود.در این هنگام یکى از سادات حاضر در مجلس فرمود: من در مشهد بودم، شبى خواب دیدم که حضرت رضا ـ علیه السّلام ـ به پیشواز شخصى مى آید، خیال کردم براى بنده است، صبح دیدم که جنازه ى مرحوم سیّدیونس ( رحمه الله ) را به صحن آوردند و از همان درى که امام ـ علیه السّلام ـ به پیشواز مى رفتند، وارد کردند.
